Αναζήτησα εικόνες μινωικών πλοίων στο Διαδίκτυο, εστιάζοντας στις σκανδιναβικές πηγές προέλευσης, κι άρχισα να πέφτω από έκπληξη σε έκπληξη: τα νότια παράλια της Νορβηγίας (Oestfold) και της Σουηδίας (Bohuslan), αλλά και ένα νησί της Δανίας καταμεσής της Βαλτικής (Bornholm), είναι διάσπαρτα με πετρόγλυφα μινωικών πλοίων της Εποχής του Χαλκού!
Μάλιστα, το 2005, δύο σουηδοί καθηγητές Αρχαιολογίας (ο Kristian Kristiansen του Πανεπιστημίου του Gothenburg και ο Thomas B. Larsson του Πανεπιστημίου Umea) εξέδωσαν στο Cambridge UniversityPress βιβλίο με τίτλο «Η αυγή της κοινωνίας της Εποχής του Χαλκού» (The Rise of Bronze Age Society), στο οποίο εξηγούν ότι η πληθώρα αυτών των ευρημάτων – αλλά και επιγραφών τόσο σε Γραμμική Α όσο και σε Γραμμική Β – δεν μπορεί να εξηγηθεί παρά με πολιτισμική επαφή των Μινωιτών και Μυκηναίων με τη Σκανδιναβία. Σημειώνουν δε ότι πρώτα έφθασαν στη σημερινή Νότια Γερμανία και τη Δανία, όπου έχουν βρεθεί σπαθιά και διαδήματα.Επειτα, κάτι ακόμη πιο χειροπιαστό υπέπεσε στην αντίληψή μου: το αρχαιότερο σκάφος της Βόρειας Ευρώπης είναι το «Hjortspring» του 350 π.Χ., που τώρα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας. Οπως μπορείτε να διαβάσετε στη Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Hjortspringboat) ήταν μήκους 21 μέτρων και μετέφερε ως 23 οπλισμένους άνδρες. Κατασκευαστικά είναι ο πρόγονος των Drakkar των Βίκινγκς, αλλά «παραμένει ανεξήγητη η ιδιορρυθμία πλώρης και πρύμνης». Μία ιδιορρυθμία εμφανώς υπαρκτή και σε πολλά από τα χαραγμένα σε γρανίτη «σκίτσα» πλοίων της Εποχής του Χαλκού! Δηλαδή, έχουμε το ενδεχόμενο όχι μόνον να έφθασαν ως εκεί τα πλοία του Μίνωα, αλλά και να μεταλαμπάδευσαν την τεχνογνωσία που έφερε τους Βίκινγκς στη Γροιλανδία και τη Νέα Γη 35 αιώνες αργότερα...
Για όσους εκ των αρχαιολόγων μας επιθυμούν να ψάξουν το θέμα, υπάρχει το σχετικό βιβλίο «A Pre-Roman Iron-Age Warship in Context», που εξέδωσαν το Viking Ship Museum και το Εθνικό Μουσείο της Δανίας, με την επιμέλεια των Ole Crumlin-Pedersen και Athena Trakadas (!) Για εμάς τους υπόλοιπους, ίσως αρκεί το ότι ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης επανέλαβε αργότερα αυτό το ταξίδι, τον 4ο αι. π.Χ. και περιέγραψε πρώτος και με ακρίβεια το εμπόριο κασσίτερου στην Κορνουάλη, τις παλίρροιες που συναντούσε περιπλέοντας τη Βρετανία, τις διαστάσεις των βρετανικών νησιών, το φιόρδ της Χριστιανίας στη Νορβηγία, τους Γότθους στο νησί Bornholm της Δανίας, τα νησιά Faroe (μεταξύ Σκωτίας και Ισλανδίας, όπου και σήμερα ένα νησάκι ονομάζεται... Mykines) και, τέλος, την Ισλανδία, που τότε πια ονομαζόταν Εσχατη Θούλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου