Η διαχρονικότητα της Ελληνικής γλώσσης είναι αδιαμφισβήτητη
και αυταπόδεικτη!
Μεταξύ πολλών
παραδειγμάτων ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα: Μικροί (οι ομήλικοι εξ ημών.)
είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι : δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες,
εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι
νομίζαμε αποκυήματα παιδικής φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την
μορφή: «έλα να τα βγάλουμε») «Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα
μπλόν του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν.» Τι σημαίνουν αυτά? Μα , τι άλλο,
ακαταλαβίστικες παιδικές κουταμάρες, θα πεί κάποιος.
Όμως δεν είναι έτσι.
Ατυχώς, η Ελληνική,
εδέχθη πλείστες όσες προσβολές από εξελληνισμένους βαρβάρους, Σλάβους,
Τουρκόφωνους, Λατίνους κ.ά.., που δεν κατανοούσαν την ελληνική -ούτε κάν είχαν
την φωνητική ανατομία που θα τους επέτρεπε σωστές εκφωνήσεις φωνηέντων –
εμιμούντο τις φράσεις, παραφράζοντάς τις συχνότατα, και έτσι διεστραμμένα και
παραμορφωμένα, έφθασαν μέχρι των ημερών μας, ώστε πλέον να μη αναγνωρίζονται.
Κατ’΄αυτόν τον τρόπο, εισήχθησαν εις την Ελληνική, όροι, λέξεις και φράσεις, ως
μέσα από παραμορφωτικό κάτοπτρο είδωλα, καθιστάμενα αγνώριστα στον απλό κόσμο.
Ας επανέλθουμε στο πιο πάνω. Η όλη στιχομυθία, προήρχετο από παιδικό παιχνίδι
που έπαιζαν οι Αθηναίοι Παίδες (και ου μόνον.), και ταυτόχρονα εγυμνάζοντο στα
μετέπειτα αληθινά πολεμικά παιχνίδια. Πράγμα απολύτως φυσικό, αφού πάντοτε ο
Αθηναίος Πολίτης ετύγχανε και Οπλίτης! (βλέπετε παίζοντας και με τα γράμματα,
προκύπτον συνδεόμενες έννοιες.Πολίτης – Οπλίτης) Τι έλεγαν λοιπόν οι
αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που τόσον παραφράσθηκε από τους
μεταγενέστερους; Ιδού η απόδοση: «Απεμπολών, του κείθεν εμβολών !!!…»
(επαλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την δείθεν επιτιθέμενη
ομάδα)
Τι σήμαιναν ταύτα; Μα..απλά ελληνικά είναι!
« Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών
σε (βλ. έμβολο) με το δόρυ μου, με το ακόντιο μου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου