Στον γκρεμό μόνοι τους

Στον γκρεμό μόνοι τους

Ενα από τα κορυφαία διεθνή οικονομικά περιοδικά, ο «Economist» κυκλοφορεί με τίτλο «η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει, ομολογήστε το».

Ο πρωθυπουργός, όμως, βεβαιώνει πως αυτά είναι συκοφαντίες. Κι έχει δίκιο κατά ένα μέρος. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα της Ελλάδας πράγματι έχουν χρεοκοπήσει. Αντίθετα οι καπιταλιστές, η τάξη, δηλαδή, που εκπροσωπεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, ευημερούν εν μέσω κρίσης. Παλεύουν μεταξύ τους, προσπαθούν να βρουν ποιος ανάμεσά τους θα 'ναι ο χαμένος, γιατί θα υπάρξουν και χαμένοι καπιταλιστές σ' αυτή την πορεία, αλλά σαν τάξη, το κεφάλαιο ευημερεί. Κερδίζει από ένα προς ένα τα μέτρα που αποφασίζει και εφαρμόζει η κυβέρνησή του. Δικαίως ο πρωθυπουργός μιλώντας για λογαριασμό της τάξης του διαμαρτύρεται γιατί του ψαλιδίζουν τη δόξα. Μια χαρά τα πάει για την τάξη που εκπροσωπεί.

Το απαράδεκτο είναι ότι ζητάει από τα θύματα της πολιτικής που εφαρμόζει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ωραίο ακούγεται. Αλλά για να κάνουν τι; Κατά τον Παπανδρέου, για να αντιμετωπίσουν ένα κράτος της υπανάπτυξης και της εξάρτησης. Μ' αυτή τη φράση κάνει κωλοτούμπες. Τα στοιχεία για τη δράση των καπιταλιστών μιλάνε για διαρκή ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών. Ο Παπανδρέου αποφεύγει να μιλήσει για τις επιχειρήσεις και αναφέρεται στο κράτος σα να 'ναι κάτι ουδέτερο. Αυτό το κράτος είναι των καπιταλιστών. Αυτό το κράτος έχει συμβάλει - αυτή είναι η αποστολή του - τα μέγιστα στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Μιλάει επίσης για εξάρτηση. Η μόνη εξάρτηση του κράτους είναι από την τάξη που εκφράζει. Ο Παπανδρέου όμως όταν μιλά για ανατροπή της εξάρτησης δε μιλά για ανατροπή της αστικής εξουσίας. Κοροϊδεύει με την εξάρτηση γιατί η αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών είναι παμπάλαιο, όσο και ο καπιταλισμός, ζήτημα και αντικειμενικό, στο οποίο κάθε κράτος συμμετέχει ανάλογα με το μέγεθος της οικονομίας του άρα με όρους ανισομετρίας. Και είναι αναγκαστική επιλογή τους η αλληλοδιαπλοκή, η αλληλεξάρτηση. Αντίθετα ζητά από τα θύματα να σκιαμαχήσουν με ένα ουδέτερο κράτος - φάντασμα. Ετσι που τα πάντα να μείνουν ως έχουν. Αυτό που προσπαθεί να αποφύγει είναι η κουβέντα για την πραγματικότητα. Κι αυτή είναι η βαθιά καπιταλιστική κρίση. Που για το ξεπέρασμά της οι καπιταλιστές είναι υποχρεωμένοι να καταστρέψουν και κεφάλαιο και εργατική δύναμη. Κι αυτό είναι που συμβαίνει με τον μηχανισμό της ελεγχόμενης πτώχευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αυτό, λοιπόν, που θέλει ν' αποφύγει ο Παπανδρέου είναι η γνώση που συσσωρεύουν οι εργαζόμενοι από την ίδια την εμπειρία τους. Μια εμπειρία που ενισχύεται από την πολιτική και δράση του ΚΚΕ και την οποία με πολύ λίγες λέξεις συμπύκνωσε μόλις προχτές για μια ακόμα φορά η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα: «Η ελεγχόμενη πτώχευση είναι αναπόφευκτη, αυτό, όμως, που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι είναι ότι πρέπει, όσο γίνεται πιο γρήγορα, να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική, ανατρέποντας τους συσχετισμούς δύναμης, για να μπορέσουν να πάρουν στα χέρια τους τις υποθέσεις τους. Διαφορετικά, η ελεγχόμενη πτώχευση θα ωφελήσει το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρηματιών και θα δημιουργήσει δεκάδες μνημόνια, κάθε μήνα, για το λαό» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

***

Ο Ελληνας πρωθυπουργός υπογράφει μαζί με τον πρωθυπουργό του Ιράκ (αυτόν που εγκατέστηκαν οι Αμερικάνοι) και δυο άλλους, άρθρο με το οποίο βεβαιώνουν πως ο άνεμος της ανατροπής του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, φυσάει τώρα δυνατά και στην Αφρική.

Την διαβεβαίωση περί τέτοιου τύπου ανέμου ελευθερίας δίνει και μια κυρία στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που καταφεύγει και σε μερικές άλλες λαθροχειρίες (αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος να το σχολιάσουμε).

Πριν από λίγες μέρες το alter ego του Παπανδρέου, ο Μπεγλίτης, διαβεβαίωνε πως σοσιαλιστής σήμερα είναι αυτός που είναι με το ΝΑΤΟ.

Τη σχετική βεβαίωση επικυρώνει τόσο η CIA όσο και η εγγλέζικη MI6 οι πράκτορες των οποίων είναι μέσα στη Λιβύη με αποστολή να δείχνουν στόχους στα αεροπλάνα ώστε να γίνει με τους βομβαρδισμούς ισχυρότερος ο άνεμος ελευθερίας.

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τους δεσμούς όλων αυτών μεταξύ τους, ούτε για τους δεσμούς τους με τα μονοπώλια που ανεβοκατεβάζουν τις δικές τους κυβερνήσεις αυτήν την περίοδο στην Αφρική.

Το πρόβλημα πρέπει να το έχουν όσοι από τους λαϊκούς ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ παραμένοντας σ' αυτό, ταυτίζονται μ' αυτή τη σφαγή. Για την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ δεν έχουμε επίσης καμία απορία. Κάποιοι συντάκτες της και όχι μόνο η ιδιοκτησία της, έχουν κάνει καιρό τώρα πεντακάθαρο για τι δουλεύουν.

Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα κουραστεί να αναλύσει την κατάσταση. Αν για τον Γκαίμπελς ήταν εύκολο να του αποδοθεί η πατρότητα ενός συστήματος προπαγάνδας που βασιζόταν στην επανάληψη του τερατώδους ψεύδους ώσπου να γίνει πιστευτό, στους επιγόνους του πιο εύκολα θα αποδοθεί η πατρότητα μιας προπαγάνδας που επιδιώκει να φυτέψει ακόμα και με τη δύναμη των όπλων στα μυαλά της εργατικής τάξης, τις αξίες των καπιταλιστών και μάλιστα του πιο σκληρού πυρήνα τους.

Οι επισημάνσεις σήμερα έχουν την αξία τους για να ξεχωρίζει καθημερινά η ήρα απ' το στάρι. Γιατί ο πόλεμος είναι τώρα. Και γιατί σ' αυτόν τον πόλεμο επείγει να είναι όσο το δυνατόν λιγότερα τα θύματα ανάμεσα στους λαούς. Κι αυτό σημαίνει δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, γκρέμισμα της αστικής εξουσίας.