Οι τρεις τελευταίες επιθυμίες του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατη­γούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του που ήταν:
Πρώτο: Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής του.
Δεύτερο: Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει (ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους) να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.
Και τρίτο: Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Μέγα Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι που ήθελε να γίνουν τα παραπάνω και  ο Αλέξαν­δρος του εξήγησε:
Πρώτο: Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!
Δεύτερο: Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!
Και τρίτο: Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!

Ο χρόνος είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σ΄ ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε γιατί ο χρόνος είναι η ζωή μας. Το καλύτερο δώρο που μπορείς να δώσεις σε κάποιον είναι ο χρόνος σου!!!

Και εσύ, άνθρωπε μου, αν έχεις τη “διαίσθηση”, θα καταλάβεις ποιος, πότε και γιατί σου δίνει τοΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ!!!