ΕΛΛΗΝΕΣ ....Οι πρώτοι κάτοικοι της ΓΗΣ.

Ο ΤΑΥΓΕΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΣΤΕΣ ΤΟΥ

Τ Α Υ Γ Ε Τ Ο Σ

 ΕΛΛΗΝΕΣ ....Οι πρώτοι κάτοικοι της ΓΗΣ.

....για όσους δεν το γνωρίζουν....εν συντομία.

Πρώτοι ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΑΝ ΣΕ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΗ.

 Αφού προσγειώθηκαν στον ΤΑΥΓΕΤΟ.....έκαναν μετρήσεις για την αναγνώριση του χώρου.

Έτσι λοιπόν κατοικείται για πρώτη φορά η Γη στο Όρος Ταύγετος στην Πελοπόνησσο, όπου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα

Κράτος δηλαδή ένα Φιλοσοφικό/Αστρικό Κράτος με κατανομή Αστρονόμων, οι οποίοι ….άλλοι παρατηρούσαν τον Ήλιο, άλλοι στην Σελήνη (Σεληνιακοί), άλλοι τους Γαλαξίες(Γαλαξάδες ή Γαλατάδες), πότε Λευκούς Ήλιους ή Γαλατούς Ήλιους.

Αρχικά είχαν 88 Αστρικούς Μύστες(Αστρονόμους) που παρακολουθούσαν εάν κινείται το Ζώδιό τους. Κάθε Αστρικός Μύστης είχε κι έναν Επικουρικό, ο οποίος παρακολουθούσε αντίστοιχα το β,γ,δ, κλπ αστέρια του Ζωδίου.

Στόχος τους ήταν να βρούνε πιο αστέρι του Ζωδίου θα ακινητοποιηθεί. Αρχικά στα 88 Ζώδια που η πορεία τους των αστέρων ήταν 12.775 χρόνια το μέσο φαινόμενο παρουσιάσεως του Ζωδιακού τείνιου, ήτοι : 12.775:88=145,17045.

Έτσι το φαινόμενο το οποίο θα έπαιρνε χρησμό δια πλανητικό ταξίδι συνέβαινε κάθε 145 χρόνια, όπου μπορούσε να μειωθεί έως τα 120 χρόνια βάση ειδικών συνθηκών.

Έτσι από την κάθε κορυφή βουνού.... που κατερχόταν η ιερή σκιά, όπου η έννοια της ιερότητας παρέμενε ως το σημείο ιερής θύμησης.... στους απογόνους (τους πρώτους ΕΛΛΗΝΕΣ άποικους της ΓΑΙΑΣ που ήρθαν από άλλο σημείο του σύμπαντος κόσμου) και κατά τις μεσημβρινές ώρες.... σε ανοιχτό περιβάλλον, για να είναι σε θέση ο Ήλιος και τα Ουράνια σώματα να επιβλέπουν και να παρατηρούν την ιερή θέαση...ως σημείο λατρείας.

Κάθε βουνό λοιπόν σχηματίζει μία κορυφή. Έτσι το κάθε ιερό ή ιερά κώμη ή τοποθεσία από την οποία φαινόταν η κορυφή Ταλετόν, έχει κι έναν ατομικό κώδικα, ο οποίος καθοριζόταν από την διασταύρωση των δύο παραγόντων ήτοι της γωνίας ύψους και της γωνίας περιστροφής.

Όταν η γωνία ύψους του ουρανίου σώματος συμπέσει με την γωνία ύψους του ιερού και η γωνία περιστροφής του ιδίου σώματος με τη γωνία περιστροφής του ιερού την ίδια στιγμή, τότε γίνεται λατρεία και γιορτή στο ιερό.

Η διαφυγούσα ακτίνα του ουρανίου σώματος διαφεύγει από την ιερή κορυφή και χτυπά επί του ιερού. Από το ιερό το ουράνιο σώμα φαίνεται να επικάθεται της κορυφής με εκκεντρότητα, οπότε βλέπει το σημείο του ιερού και τις τυχόν λατρείες, αν αυτές γίνονταν.

Όταν όμως δεν επικαθόταν με εκκεντρότητα δηλαδή σημείο του ηλιακού δίσκου βρισκόταν επί της κορυφής, τότε έλεγαν ότι στοχεύει το σημείο του ιερού ή έριχνε το ιερό βέλος.

Από την κορυφή Τάλετον που ετυμολογικά σημαίνει ζυγοστάθμιση των ζευγών των δίσκων του Διαστημοπλοίου πάνω στην οποία βρίσκεται και το αεροδρόμιο, θα κινηθεί ακριβώς βόρεια αν ο αστέρας είναι βόρεια ή ακριβώς νότια αν ο αστέρας είναι νότια.

Το λόγο κατασκεύασαν τον Τάλαντον/ Ταυγέτη διαστημικό όχημα, το οποίο έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα για να βρει το (δια το αστρικό στίγμα, ) ήτοι έπρεπε να μεταβεί ακριβώς κάτω από το αστέρι εκείνο και να προσδιορίσει τον Χρησμό, για να τείνει η Γη ο Ταγός, δηλαδή να επεκτείνει την γη ο Ταύγετος.

Το Διαστημόπλοιο αυτό αναχωρούσε για αστρικό χρησμό ανά τον κόσμο αφού πρώτα έπαιρνε χρησμό από το Ταλετόν ή Ταλαντόν, όπου και ο «Παυσανίας» μας αναφέρει στο εδάφιο: « Άκρα δε Ταυγέτου Ταλετόν υπέρ Βρυσέων ανέχει ταύτην καλούσε Ηλίου Ιερά». Δηλαδή η Ιερά του Ηλίου, ονομαζόμενη Ταλετόν προερχόμενη εκ του Τάλαντον (ταλανατεύω=κινώ πέρα δώθε / αιωρούμαι και τάλαντον = ζυγός / ζυγαριά.

Το κυριότερο όμως μέλημα των Χρησμών ήταν η :

ΚΑΘΕΤΟΠΟΙΗΣΙΣ.

Φυσικά τα αποτελέσματα των κωδικών διέφεραν από τόπο σε τόπο και τούτο γιατί κάθε τοποθεσία είχε άλλη ιερή κορυφή. Ο κώδικας (ως αστρονομικός τύπος) εμπεριέχει το βόρειο και ανατολικό (Γκρίνουιτς) πλάτος της κορυφής σε ακτίνια και ως εκ τούτου διαθέτει μοναδικότητα. Η μοναδικότητα την οποία εμπεριέχει δίνει και διαφορετικά αποτελέσματα από κορυφή σε κορυφή.

Για να γίνει η αναγνώριση ενός τόπου και να δεχθεί τον κωδικό επιβαλλόταν να υπάρχει πλησίον του τοπωνυμίου στοχαστικό σημείο εμπνεύσεως το οποίο εκπέμπει τον χρησμό επί του πρωταρχικού ιερού τοπωνυμίου, οπότε έτσι το ιερό του τοπωνυμίου γίνεται δέκτης του ουρανίου σώματος του Ήλιου, της Σελήνης ή των άστρων.

Έτσι κατά την Φιλοσοφία αυτή το αιχμηρό γεωμετρικό σχήμα, το οποίο έδινε χρησμό ορατότητας, δηλαδή σημείο από το οποίο ορά το ουράνιο σώμα, καλούνταν απλά όρος.

Το σημείο αυτό, το αιχμηρό του όρους, θεωρούνταν ως σημείο στο οποίο επικάθονταν ή εφάπτονταν η κόρη ήτοι το καρδιακό σημείο του οφθαλμού της θεότητας και καλούνταν εκ του φαινόμενου αυτού σημείο αφής της κόρης και κατ’ επέκταση κορυφή.

Έτσι ο τόπος του Κράτους ....ο οποίος δημιουργεί αυτό το φαινόμενο της προσωπικότητας του Ήλιου, υπό την ονομασία «Έλ» ....αλλά και του υποκειμένου της ιερής πέτρας, υπό την έννοια της γεωλογικής μορφής της ονομαζόμενης «Λα»....ώστε αυτή η περιοχή του Κράτους ή το Κράτος την ονόμασαν : Έλλα ή ΕΛΛΑΣ από το Έλ+Λας=Ελλάς.

Τα δύο αυτά υποκείμενα έχουν άμεσο σκοπό προσδιορίσεως ιερού σημείου επί της γης, την ονομαζόμενη «Δα» […στη συνέχεια .....το Δα έγινε Γα που είναι και η μικρότερη λεξαριθμικά λέξη του Ελληνικού Αλφαβήτου ήτοι : ΓΑ=Γ+Α=3+1=4…όπου και τα 4 σημεία της Γαίας που τα συμβολίζει η τρίαινα του Ποσειδώνα, (ΓΗ+ΑΗΡ+ΥΔΩΡ+ΠΥΡ). ]

Έτσι οι 3 αυτές συνθέσεις του : ΗΛΙΟΥ, της ΠΕΤΡΑΣ και της ΓΗΣ, συνθέτουν το Φιλοσοφικό τοπωνύμιο, αλλά και το ευρύτερο στην εννοιολογία Κράτος, το ονομαζόμενο ΕΛΛΑΔΑ.

Δηλαδή ΕΛΛΑΔΑ είναι τμήμα της γης, το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των «Έλ», διότι προσφέρει με τη γεωλογική της μορφή κορυφές «Λα», ήτοι κορυφές για τον προσδιορισμό του σημείου της γης (Δα).

Τώρα κατά πλήρη ετυμολογική και φιλοσοφική έννοια της λέξης ΕΛΛΑΣ ….είναι τοποθεσία με συμπύκνωση πετροειδών βουνών.

Αυτά λοιπόν τα πετροειδή βουνά στις κορυφές των, δημιουργούν ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ.

Πυραμίδα (ΠΥΡ-ΑΜΙΣ) καλείται τμήμα σκιάς το οποίο προέρχεται από το αιχμηρό βουνό ή αιχμηρό γεωμετρικό σχήμα, όταν βέβαια την σκιά δημιουργεί ο Ήλιος.

Ετυμολογικά η ΠΥΡΑΜΙΣ είναι : πυρά+οράω-ορώ δηλαδή βλέπω το φλεγόμενο σώμα του Ήλιου.

Έτσι τα τρία αυτά χαρακτηριστικά ονόματα του ΗΛΙΟΥ, της ΠΕΤΡΑΣ και της ΓΗΣ, που προσδιορίζουν τον Έλληνα που έχουν γεννηθεί από τον Ήλιο ....όπου ο ΗΛΙΟΣ μας δίνει ....την ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ , την ΖΩΗ, και το ΦΩΣ.

Η πρώτη κυρίαρχη ΦΥΛΗ που αποικίστηκε ήταν των Πελασγών που προέρχονταν από την Πέλλα που σημαίνει πέτρα μαζί με το ρήμα άγω, δηλαδή με τη φιλοσοφική έννοια οδηγούμαι από μία πέτρα ή από ένα βουνό(όρος) και δημιουργώ Πολιτισμό γύρω του.

Έτσι οι ΠΕΛΑΣΓΟΙ δημιουργούν Πολιτισμούς γύρω στα βουνά τα οποία έχουν αιχμηρές Κορυφές.

Επειδή οι περισσότερες από τις από τις κορυφές αυτές βρίσκονταν στην Ανατολική Ευρώπη και σε συνδυασμό με τις γνώσεις αυτές τις οποίες είχαν …λατρεύοντας τον Ήλιο, ...τη Σελήνη και ....Ουράνια σώματα…ονομάστηκαν Έλληνες. Δηλαδή οι Πελασγοί είχαν ως φιλοσοφική αρχή την πορεία και τη λατρεία του Ήλιου.

Έτσι καθώς δημιουργούσαν Πολιτισμούς γύρω από τις κορυφές, ανέπτυξαν ιερές συντεταγμένες, ήτοι καθορισμένα σημεία στα οποία έδωσαν ονόματα ανάλογα με τις φάσεις των ουράνιων σωμάτων.

Έτσι κάθε φυλή πήρε και το όνομά της από τις δουλειές που έπραττε, όπως:

Οι Αιγύπτιοι / Αιολείς που πίστευε στην σύλληψη του Ήλιου από τον αετόγυπα, ο οποίος συλλαμβάνει και σηκώνει αίγες και μ’ αυτόν τον τρόπο ονομάζονται Αιγύπτιοι και η περιοχή Αίγυπτος.

Οι Αιολείς ήταν ειδικός κλάδος ανεμοπτεριστών.

Οι Δωριείς ήταν πανύψηλοι-ικανοί άντρες οι οποίοι είχαν ειδικότητα στην τοποθέτηση πασσάλων/ντουράτων/ή δοράτων, σε σημεία που τους υποδείκνυαν οι άλλες φυλές και κυρίως οι Ασύριοι και Ηρακλείδες.

Οι Δρύοπες είχαν την ικανότητα να ανοίγουν οπές επί των σκληρών ξύλων και κορμών για την κατασκευή ξύλινων εργαλείων κλπ.

Οι Αχαιοί κατοικούσαν …επί του χάους δηλαδή επί τόπου στερούμενου συντεταγμένων, δηλαδή ήταν η φυλή που ύστερα από ένα μεγάλο καταστροφικό γεγονός, εκείνοι είχαν σαν αποστολή να σώζουν τους άλλους.

Οι Ίωνες ζούσαν στα νησιά και παρατηρούσαν την Ίωνα, το ιερό πουλί το οποίο μετέβαινε στη Νίσσα της Μάνης. Οι Ίωνες παρακολουθούσαν τους Οιωνούς του Σύμπαντος κλπ.

Οι Χαλδαίοι ασχολούνταν με τα μέταλλα και ιδιαίτερα με το ευγενές, δηλαδή το χαλκό.

Οι Βαβυλώνιοι πήραν το όνομά τους από την βεβήλωση, δηλαδή την καταστροφή και η αποστολή τους ήταν όταν ένα ιερό είχε χτιστεί λανθασμένα….αυτοί το κατέστρεφαν όπως κάνουν σήμερα τα συνεργεία κατεδαφίσεως.

Οι Ασύριοι ή Σύριοι ήταν αστρονομική φυλή μαζί με τους Πελασγούς που χρησιμοποιήθηκαν ως επικουρικοί δηλαδή όταν οι Δωριείς πάκτωναν τους πασσάλους επί της γης, αυτοί επόπτευαν την εν σειρά πάκτωση τους έτσι ώστε να είναι σε μια ευθεία ή σειρά.

Οι Ηρακλήδες συνεργάζονταν με τους Δωριείς και Σύριους για την χάραξη κι επιμέτρηση της γης. Διέθεταν τρίποδες των οποίων τοποθετούμενες οι κλεψύδρες δηλαδή κυλινδρικά γυάλινα δοχεία τα οποία μετρούσαν τον χρόνο.

Οι Ηλιολάτρες ….ως κάτοικοι της περιοχής πλησίον του Ταϋγέτου είχαν ήδη αναπτύξει την επιστήμη της παρατηρήσεως της ΗΛΙΑΚΗΣ ΠΛΑΚΕΤΑΣ.

Μετά λοιπόν από μετρήσεις και χιλιάδες χρόνια .....άρχισαν να επεκτείνονται .....ανά τη γη.

Πρώτα κινήθηκαν προς βορρά που ήταν πιο εύκολα. Οι Μύστες το γνώριζαν καλά τον απαιτούμενο χρόνο από την μεσημβρία ως την άλλη, επειδή βρίσκονταν μόνιμα πάνω στο Μαντείο του Ταύγετου. Η ομάδα των Μυστών αποτελούνταν από σκιορούς αφέτες χρόνου, ισορροπιστές, παρατηρητές σημαδεύσεως σκιάς.

Στην καθορισμένη στιγμή που η τελευταία σταγόνα της κλεψύδρας προσδιόριζε χρονικά την Ηλιακή Μεσημβρία, ο αφέτης έδιδε σήμα με την κίνηση της σημαίας στους υπόλοιπους. Οι σκιοροί υποδείκνυαν εξ αποστάσεως τους σημαδευτές το επί του εδάφους ακριβές σημείον σκιάς της κορυφής του δόρατος.

Οι σημαδευτές σημάδευαν το ακριβές σημείον της υποδείξεως της σκιάς και κατόπιν πρόβαιναν σε συγκριτική επιμέτρηση μήκους αδιαστάλτου νήματος ή βίτσας προσαρτημένων στο επάνω άκρο του δόρατος.

Στη συνέχεια πορεύονταν προς βορρά για τον προσδιορισμό του πασσάλου και πρόβαιναν στις ίδιες ενέργειες, χωρίς όμως να χάσουν τον Ηλιακό χρόνο κλεψύδρας.

Αυτό σήμαινε ότι όταν και η τελευταία σταγόνα της κλεψύδρας προσδιοριζόταν, η ηλιακή μεσημβρία περιστρέφοντας για τον επόμενο προσδιορισμό της επόμενης Ηλιακής μετρήσεως νοητής ευθείας βορείως του Μαντείου.

Η μέθοδος αυτή ονομάστηκε «Κάθοδος των Δωριέων» και αυτό διότι με την απομάκρυνση τους προς βορρά, ....ο θεός Ήλιος είχε κάθοδο, ήτοι μεγάλωνε η σκιά.

(Σταματήστε .....να αναπαράγετε όλοι σας παγκοσμίως....ότι η κάθοδος των Δωριέων από πάνω ..προς τα κάτω....έγινε ακριβώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ.....όπως λέγω παραπάνω...)

Για να καταλάβετε.... με τον τρόπο αυτό αφού ξεκίνησαν από τον Ταύγετο .....ως νούμερο ΕΝΑ ανέβηκαν βόρεια και οι Μύστες ονόμασαν τον ιερό τόπο Ήλιον ΔΥΟ, το σημερινό (ΔΙΟΝ), όπου και ο λαμπός ήτοι ΟΛΥΜΠΟΣ, εφόσον το σημείο του ιερού βουνού, όταν πέφτει το ΙΕΡΟ ΒΕΛΟΣ του τον χειμώνα, αυτό λάμπει.

Τότε μόνον κατάλαβαν ότι η γωνία ήταν πολύ μικρή συγκριτικά με την αρχική του Μαντείου στην κορυφή του Ταύγετου. Και η σκιά επίσης ήταν μεγαλύτερη και έτσι κατανόησαν ότι βρίσκονταν μακριά της ιερής μητρικής γης του Ταϋγέτου και ανεφώνησαν :

Μακε δα = μακρινή γη …κι έτσι απλά ονομάστηκε : ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

(Αυτή λοιπόν είναι.......Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ...μας.)

Η Ευρώπη πήρε το όνομά της από την ονομασία της συσκευής μετρήσεως, η οποία μετρούσε το εύρος της οπής της σκιάς και καθόριζε αποστάσεις και σημεία κι έτσι ονομάστηκε : ΕΥΡΩΠΗ.

Με τον καθορισμό και την επιμέτρηση που εφάρμοσαν οι πρώτοι «εξωγήινοι» Έλληνες επινόησαν διάφορες μεθόδους και στο ξεκίνημα τους την ευρύτερη περιοχή την ονόμασαν : ΕΥΡΩΠΗ.

Η σύνθετη αυτή λέξη περιλαμβάνει τα ουσιαστικά εύρος και οπή. Στην οπή εισέρχεται το ιερό φως του Ήλιου, το οποίο δημιουργεί ένα εύρος. Δηλαδή η Ευρώπη είναι μία συσκευή μετρήσεως ενός καθορισμένου τόπου, ένα τεράστιο ορθογώνιο τρίγωνο το οποίο έχει μια οπή από όπου διέρχεται το ιερό φως του Ήλιου.

Το ιερό φως καθώς έπεφτε επάνω στη γωνία, δημιούργησε με την ανάλυση του φωτός επί κύκλου μια στενή ελλειψοειδή μορφή φωτός, η οποία είχε στο μέσον της ένα εύρος.

Και σύμφωνα με τον μύθο το ιερό άρμα του ταύρου προχωρώντας βόρεια άνοιγε την ιερή οπή η οποία αποκτούσε μεγαλύτερο εύρος. Με αυτόν τον τρόπο έφθασε σε μια περιοχή στην οποία αποκτούσε το ιερό φως εύρος. Η ιερή αυτή περιοχή θα ονομαστεί Ευρία και κατά παραφθορά Σερβία.

Συνεχίζοντας την ιερή πορεία και μετρώντας αποστάσεις έφθασαν σ’ ένα σημείο όπου βρίσκεται το γέρμα του Ήλιου, δηλαδή ο Ήλιος δέχεται μια καθολική κλίση και η περιοχή θα ονομασθεί : Γερμανία.

Συνεχίζοντας την πορεία στον ιερό πόλο της διέλευσης η περιοχή θα ονομασθεί : Πολωνία, εκ του ιερού πόλου.

Κι αφού φθάνουν σ’ ένα τελικό σημείο, όπου η Ευρώπη δεν μπορεί να μετρηθεί άλλο, εκεί τοποθετούν ιερό λίθο ως το καθοριστικό σημείο του Ήλιου και θα ονομασθεί Λιθουανία και η επέκταση της ιερής λα η περιοχή θα ονομαστεί : Λατονία (Λετονία).

Δηλαδή η ιερή άμαξα με τον ταύρο και με την σοφία του εύρους της σκιάς του φωτός καθορίζει σε μια ευθεία γραμμή βορρά-νότου που ξεκινάει από το κέντρο του κόσμου, την ονοματολογία των τόπων.

Επειδή πέραν της Λατονίας όπου από εκεί και πέρα στην περιοχή βασιλεύει το σκότος και το άβατον…επειδή η πορεία παραμένει αδιάβατη εξαιτίας του σκότους και του ψυχρού κλίματος και των χιονιών, ο τόπος αυτός ονομάζεται: Σκανδιναβία, ακριβώς από το σκότος της δα (γης) που επικρατεί εκ της διάχυσης του φωτός και του άβατου.

Με παρόμοιο τρόπο ονομάστηκαν και οι υπόλοιπες ονομασίες όπως της : Αραβίας ή Αβαρίας όπου ονόμαζαν αυτό το μέρος, όπου την εποχή του καλοκαιρινού ηλιοστασίου δεν υπάρχει σκιά, ήτοι ο Ήλιος είναι κάθετος προς τον τόπο. Καλείται Αβαρία γιατί ο Ήλιος λόγω της ιδιότητος του ως Αβαρής βρίσκεται σε μεγάλο ύψος.

Με λίγα λόγια .......οι πρώτοι κάτοικοι του πλανήτη γη για να αποκτήσουν πλήρη γνώση του τόπου κι εφαρμόζοντας το «παν μέτρον άριστον» χρησιμοποιούσαν τους «χρησμούς» που στην ουσία ήταν τοπογραφικές μελέτες και εφαρμογές που καθόριζαν τα σημεία στα οποία έπρεπε να γίνουν τα ιερά .

Η Αφρική πήρε το όνομά της λόγω του σημείου της γης το οποίο δεχόταν μεγαλύτερη θερμοκρασία και επί του οποίου κατά την φιλοσοφία των Μυστών το ύδωρ στο μέρος αυτό φτάνει στο σημείο ζέσης δημιουργώντας αφρό, ήτοι : ΑΦΡΙΚΗ.

Η Αυστραλία και η Ασία έλαβαν ετυμολογικά τα ονόματά τους εκ της προσχέρου ιδιότητας την οποίαν είχαν τα Ηλιακά τείνια, δηλαδή της καθέτου πτώσεως των Ηλιακών ακτίνων, καθ’ ότι βρίσκονται στις 23ο νότια η Αυστραλία και βόρεια η Ασία.

Η Αυστραλία προέρχεται από το ποιητικό Αυσταλέος που σημαίνει ηλιοκαής, ήτοι θερμαινόμενος προσχερώς, ενώ η Ασία κι αυτή δέχεται θέρμανση από Ηλιακά τείνια του βορείου ημισφαιρείου και προέρχεται από το ρήμα άζω ή άζα με την ετυμολογική έννοια του ηλιοκαής.

Η Βραζιλία επίσης όπου ένα τμήμα της φτάνει σε σημείο βρασμού εκ της θερμότητας την οποία λαμβάνει από τον Ήλιο και ονομάστηκε : ΒΡΑΖΙΛΙΑ.

Η Αμερική, τμήμα της οποίας είναι αμέριτα δηλαδή δεν έχουν μέρος τείνιων τα άστρα του ουρανού και δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο τόπος εκ της ιδιότητος των άστρων του Σύμπαντος.

Έτσι το Αμέριτα έγινε: ΑΜΕΡΙΚΑ -à Αμερική.

Με τον ίδιο τρόπο πήραν τα ονόματα τους τα κράτη.

ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ....ΕΛΛΗΝΕΣ

ΠΗΓΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ:

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Ioannis Stogiannos

ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗΣ:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

«Ο ΤΑΥΓΕΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΣΤΕΣ ΤΟΥ»

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ

http://diogeneis.blogspot.gr/